Ο άνθρωπος ελέγχει την πλειονότητα των ροών του γλυκού νερού του πλανήτη

Ο άνθρωπος έχει φέρει αξιοσημείωτες αλλαγές στον πλανήτη, από τη δραστική μείωση της έκτασης των δασών για τη γεωργία και την αστικοποίηση, έως την αλλαγή της χημείας της ατμόσφαιρας με τα ορυκτά καύσιμα. Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Nature, αποκαλύπτει για πρώτη φορά την έκταση της ανθρώπινης επίδρασης στον παγκόσμιο κύκλο νερού.

Η μελέτη χρησιμοποίησε τον δορυφόρο ICESat-2 της NASA, για να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων εποχιακής στάθμης νερού για περισσότερες από 227.000 λίμνες και ταμιευτήρες παγκοσμίως. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι παρόλο που οι ταμιευτήρες που διαχειρίζονται οι άνθρωποι αποτελούν μόνο ένα μικρό ποσοστό όλων των υδάτινων σωμάτων, αντιπροσωπεύουν το 57% των αλλαγών των συνολικών εποχιακών αποθηκευτικών υδάτων παγκοσμίως.

«Τείνουμε να σκεφτόμαστε τον κύκλο του νερού ως ένα καθαρά φυσικό σύστημα: Το νερό από τις βροχές και τα χιόνια περνάει σε ποτάμια και οδηγείται στον ωκεανό, όπου η εξάτμιση ξεκινά ξανά ολόκληρο τον κύκλο», δήλωσε η Sarah Cooley, από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επικεφαλής της μελέτης. "Ωστόσο, ο άνθρωπος στην πραγματικότητα παρεμβαίνει ουσιαστικά σε αυτόν τον κύκλο. Η δουλειά μας αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την πλειονότητα της εποχικότητας της διακύμανσης της επιφανειακής αποθήκευσης νερού στη Γη".

Από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2020, ο δορυφόρος μέτρησε τη στάθμη του νερού σε 227.386 υδάτινα σώματα, που κυμαίνονται σε μέγεθος από τις Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ, έως τις λίμνες με έκταση μικρότερη από το ένα δέκατο του τετραγωνικού μιλίου. Κάθε υδάτινο σώμα παρατηρήθηκε σε διαφορετικές περιόδους του έτους για την παρακολούθηση των αλλαγών της στάθμης του νερού. Οι ερευνητές δημιούργησαν μια παγκόσμια βάση δεδομένων, για να προσδιορίσουν ποια υδατικά συστήματα ελέγχονταν από τον άνθρωπο και ποια ήταν φυσικά.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ενώ η στάθμη των φυσικών λιμνών κυμαίνεται εποχιακά κατά μέσο όρο κατά 0,22 μέτρα, η στάθμη των ταμιευτήρων που διαχειρίζονται οι άνθρωποι κυμαίνεται κατά 0,86 μέτρα. Επιπλέον, η πολύ μεγαλύτερη διακύμανση της στάθμης των ταμιευτήρων σε σύγκριση με τις φυσικές λίμνες σημαίνει ότι οι ταμιευτήρες αντιπροσωπεύουν το 57% της συνολικής διακύμανσης. Σε ορισμένα μέρη, ωστόσο, η ανθρώπινη επιρροή ήταν ακόμη ισχυρότερη από αυτό. Για παράδειγμα, σε άνυδρες περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, η Δυτική Αμερική, η Ινδία και η Νότια Αφρική, η μεταβλητότητα που αποδίδεται στον ανθρώπινο έλεγχο αυξάνεται στο 90% και άνω.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη παρέχει μια κρίσιμη βάση για την παρακολούθηση του παγκόσμιου υδρολογικού κύκλου, καθώς η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού ασκούν νέες πιέσεις στους πόρους γλυκού νερού.

Στον χάρτη παρουσιάζεται το ποσοστό εποχιακής διακύμανση της αποθήκευσης επιφανειακών υδάτων που σχετίζεται με ταμιευτήρες σε υδρολογικές λεκάνες από τον Οκτώβριο του 2018 έως τον Ιούλιο του 2020. Τα πιο σκούρα χρώματα αντιπροσωπεύουν υψηλότερη επιρροή των ταμιευτήρων που διαχειρίζεται ο άνθρωπος στην αποθήκευση επιφανειακών υδάτων και τα πιο ανοιχτά χρώματα αντιπροσωπεύουν λιγότερη επιρροή. Οι ταμιευτήρες στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, τη Μέση Ανατολή, τη Δυτική και Νότια Αφρική, την Ανατολική και Νότια Αμερική και την ινδική υποήπειρο παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή επιρροή διαχείρισης από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Πηγή: phys.οrg
Περισσότερα: https://phys.org/news/2021-03-humans-ups-downs-freshwater-storage.html 

Το άρθρο “Human alteration of global surface water storage variability” από το περιοδικό Nature:
https://www.nature.com/articles/s41586-021-03262-3